จูอึน Jueun

“ขอให้ผมมีครอบครัวด้วยเถิด” นี่คือคำอธิษฐานของ ‘ลีจินฮอน’ ผู้เติบโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทุกวันเขาจะเข้าไปในป่าและอธิษฐานในยามเช้าไม่เคยขาดเลยแม้แต่วันเดียว และในวันนั้นเขาก็เข้าไปในป่าลึกเหมือนเคย แล้วได้พบกับทารกน้อยที่ถูกนำมาทิ้งไว้ในป่า ซึ่งถ้าไม่ใช่เพราะเขาคงไม่มีใครมาเจอเด็กน้อยคนนี้แล้ว เขาช่วยชีวิตเด็กคนนี้ไว้ และตั้งชื่อให้ว่า ‘จูอึน’ เพราะว่าเด็กคนนี้คือความเมตตาของพระผู้เป็นเจ้าที่มอบครอบครัวให้กับเขา แต่แล้วเวลาผ่านไปไม่นาน จูอึนได้ถูกรับเลี้ยงโดยพ่อแม่บุญธรรม แล้วออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไปเริ่มต้นชีวิตกับครอบครัวใหม่อย่างมีความสุข ทุกอย่างกำลังไปได้สวย ถ้าหากจูอึนไม่ได้สูญเสียพ่อแม่บุญธรรมไปอย่างไม่มีวันกลับ ซึ่งบนโลกที่ถูกทิ้งให้เหลือแค่ตัวคนเดียวมันช่างโหดร้ายเกินไป ตอนที่จูอึนตัดสินใจจะไม่อยู่ต่อแล้ว จูฮอนกลับมาปรากฏตัวตรงหน้าและช่วยชีวิตจูอึนเอาไว้อีกครั้ง ในขณะที่ตัวจูอึนเองกลับจำเขาไม่ได้เลยสักนิด เขาเลยตัดสินใจชวนจูอึนมาเป็นน้องชาย ภายใต้คำว่าครอบครัวความรู้สึกลึก ๆ ภายในใจของจินฮอนจะผลักดันให้เขาเลือกเดินทางไหน?”